Λάδι γενειάδας Imperial Beard Urban Beard Oil

Imperial Beard Urban Oil, φτιαγμένο από αργκάν, jojoba και σησαμέλαιο, τρέφει σε βάθος τη γενειάδα, χαρίζοντάς της μια ευχάριστη και διακριτική μυρωδιά.

Η αντιβακτηριακή προστασία παρέχεται μέσω της προσθήκης αιθέριου ελαίου τσαγιού, το οποίο προστατεύει και καταπραΰνει το δέρμα από ερεθισμούς.
Το λάδι αυτό μαλακώνει, ενυδατώνει και χαλαρώνει την τρίχα, κάνοντας τη γενειάδα πιο απαλή και ελκυστική.
Χωρίς αλκοόλ.

Το έλαιο αργκάν εξάγεται από το δέντρο αργκάν, το οποίο αναπτύσσεται στο Μαρόκο και το νοτιοδυτικό Αλγέρι. Πλούσιο σε Βιταμίνη Ε και αντιοξειδωτικά, εκτιμάται επίσης για τις κοσμητικές του ιδιότητες. Με θρεπτικές, αναγεννητικές και αποκαταστατικές ικανότητες, είναι ιδανικό για τη φροντίδα της γενειάδας. Συχνά αποκαλούμενο ως θαυματουργό έλαιο, το έλαιο αργκάν προσθέτει αυθεντικότητα στο αρχαίο ομορφιακό ριτουάλ, μια πολυδιάστατη ευελιξία που το καθιστά τόσο σημαντικό.

Το έλαιο jojoba είναι στην πραγματικότητα ένα υγρό κερί που λαμβάνεται από τους σπόρους του φυτού jojoba, γνωστού επίσης ως "άγριο φουντούκι", το οποίο αναπτύσσεται στη Νότια Αμερική. Με ρίζες που μπορούν να φτάσουν πάνω από 30 μέτρα μήκος, αυτό το δέντρο μπορεί να διατηρήσει την υγρασία στο ξηρό έδαφος, αντιστεκόμενο έτσι στην ξηρασία. Η σύνθεσή του, παρόμοια με αυτή του ανθρώπινου σμήγματος, έχει εξαιρετική συμβατότητα με το δέρμα και την τρίχα. Τακτικά μασάζ με αυτό το λάδι θα αποκαταστήσουν τη ζωτικότητα και τη λάμψη στη γενειάδα.

Το σησάμι είναι ένα ετήσιο φυτό που αναπτύσσεται στην τροπική Ασία και ανήκει στην οικογένεια Pedaliaceae. Καλλιεργείται στην Αφρική και την Ασία για χιλιάδες χρόνια. Είναι πολύ πιθανό ότι το σησάμι ήταν το πρώτο φυτό από το οποίο εξήχθη βρώσιμο έλαιο περίπου πριν από 3500 χρόνια στη Μεσοποταμία. Αυτό το έλαιο διεισδύει εύκολα στο δέρμα και την τρίχα της γενειάδας, μαλακώνοντάς τα, προστατεύοντας από τις υπεριώδεις ακτίνες, τρέφοντας και καταπραΰνοντας τους ερεθισμούς.

Το τσάι τριαντάφυλλο οφείλει το όνομά του στον ναυτικό James Cook και το πλήρωμά του, που κατά την άφιξή τους στην Αυστραλία παρασκεύασαν ένα δροσιστικό τσάι από τα φύλλα αυτού του δέντρου. Αντιλήφθηκαν επίσης ότι οι ιθαγενείς χρησιμοποιούσαν αυτά τα φύλλα για να φτιάξουν κομπρέσες, τις οποίες εφάρμοζαν στις πληγές για να αντιμετωπίσουν λοιμώξεις. Πολύ πριν από την εμφάνιση των πρώτων συνθετικών αντιβιοτικών το 922, τα φύλλα του τσαγιού αποστάζονταν και επιβεβαιώθηκαν οι απίστευτες αντισηπτικές και αντιβακτηριακές τους ιδιότητες.